Waarheen

Drie
duiven passeren
de weg
naar mijn verleden,
sta weer stil
op centraal,
geniet van vertraging,
verwacht stiekem
het spitsuur.

Twee
conducteurs fluiten
tegelijkertijd
drink ik koffie
zonder geur,
vertrouw mezelf niet
en ik vraag me af
of mijn bestemming
straks weer
verandert.

Een
vertrouwd geraakt
gezicht nadert
plotseling,
voel ik weer
waarheen
ik ga.












































































































































































plotseling
voel ik weer
waarheen
ik ga