Bukkend, kruipend
mijn houding vernedert
vind ik mijn plek
op de werkvloer.
Deel van het interieur
met toegang tot V.I.P.,
verheven ten opzichte
van - de muzikale klant.
De aarde stampt, dampt
en het ritme neemt wraak
aan mijn ijverig streven
disharmonisch strompel ik
door een bos van benen.
Ga door mijn knieën
omlaag, omhoog, omlaag
en weer leun ik tegen
de tor van weerspiegelingen
hou het zwaard der
gezelligheid goed vast.
2008-04-14
In wezen
bang om afgewezen,
hanteer ik
agressieve verleiding.
In den beginne
verloren in ideeën – slingerend,
tot een manifest van mezelf
de draad oppakt.
In tijden
van nu en toen verspreiden,
bewuste keuzes op vlak
vóór uitgesteld.
In feite
vol van zelftwijvel,
narcisme vermaand
om in te grijpen.
Tot slot
draai ik door op ons moment
van ongemakkelijkheid,
mijn camera te dichtbij
bij waar ik niet mag zijn.
Abonnieren
Posts (Atom)